من آدم پرخور و شکمویی نیستم ولی عاشق رستوران گردیم! رفتن به رستوران‌های مختلف و امتحان کردن مزه غذاها برام نوعی سرگرمی خوشمزه محسوب میشه. مسافرت که میرم سعی می‌کنم بهترین و متفاوت‌ترین رستوران‌های شهر رو پیدا کنم تا تجربه غذا و مزه‌های جدید رو از دست ندم، واسه همین نقشه موبایلم پر است از فست‌فودها و رستوران‌های علامت زده روی نقشه شهرها که بر اساس تعریف دوستان یا تمجید سایت‌ها و مجلات از قبل نشان شده‌اند تا در فرصت مناسب خودم رو اونجا مهمون کنم.
هیچ چیز بهتر از پیدا کردن یک رستوران خوب و صرف یک غذای خوشمزه کنار دوستان در یک آخر هفته نیست. ولی حالا از کجا بفهمیم کدوم رستوران‌ها خوبن؟ کدوم یکی از غذاهاشون بهتره؟ محیط کدومشون واسه صرف یک شام رمانتیک مناسبه؟ و کدوم یکی مناسب جیب ماست؟
خب یه روش اینه که به اولین رستورانی که رسیدید برید داخل تا با سعی و خطا یک خوبشو پیدا کنید! یا میتونید از دوستان مجازیتون آمار بگیرید و یا اینکه به این چهار سایت زیر سر بزنید تا با توضیحات و شرحی که برای رستوران‌های مختلف نوشتن و خوندن نظرات دیگران بتونید بهترین انتخاب رو پیدا کنید.
فیدیلیو بنظرم معروفترین سایت راهنمای رستوران‌ها و کافی شاپ‌های ایرانه (شما بخونید تهران) که فهرست کاملی از رستوران‌های مختلف رو گردآوری و معرفی کرده. اگه شما دنبال پیدا کردن رستوران خاصی هستید با رستوران‌یاب فیدیلیو میتونید لیستی از بهترین انتخاب‌های موجود رو بر اساس نیازهاتون پیدا کنید و شرح و تصاویر از فضای رستوان، امکانات، منو و آدرس اونجا رو بدست بیارید تا در انتخاب کمکتون کنه.
امتیاز که این سایت داره نرم‌افزار موبایلشه که امکان جستجو رستوران‌ها بر روی موبایل رو در اختیارتون میزاره البته فقط بصورت جاوا هست و از iOS و اندروید خبری نیست.
گروه رسکو از چندتا دانشجوی دانشگاه شریف تشکیل شده که هر سری تو یه رستوران دور هم جمع میشن و بر اساس قیمت و کیفیت غذا و محیط رستوران نمره میدن. نویسنده بخوبی فضا و محیط رستوران رو شرح میده و از مزیت‌ها و معایبش میگه و اینکه به نظر گروه رسکو کدوم غذای ارزش سفارش رو داره و کدوم یکی قیمتش گرونه. یه چارت مقایسه‌ای هم از رستوران‌های معرفی شده دارن که میشه اینجا دیدش.
میزغذا بیشتر طرز تهیه انواع غذاها و دسرها و چاشنی‌ها رو در وبلاگش آموزش میده ولی در کنار آموزش آشپزی یه بخشی داره که به معرفی رستوران‌ها و فست‌فودی‌های مختلف می‌پردازه و تجربه خودشو از رفتن و خوردن غذاهای اونجا تعریف می‌کنه که من نوشته‌هاش رو میپسندم. میز غذا بخشی هم به اسم «جاهایی که نریم!» که از اسمش معلومه کارش چیه.
مستر تیستر نویسنده صفحه‌ای به اسم خوش‌خوراک در روزنامه آسیا است که بین رستوران‌های ایران می‌گرده و غذاهاشون رو مزه می‌کنه و شرح میده که چطوری به فلان رستوران رفته و چی سفارش داده و چی خورده و چی دیده. مستر تیستر یه صفحه فیسبوکی هم داره که پرطرفداره و اگه بخواهید میتونید عکس‌ها و حرف‌های بیشتری از جاهایی که مستر میره رو ببینید و بخونید.